CIKGU ONLINE – Berikut perbincangan “Sejarah Dasar Pendidikan Kebangsaan (Sebelum dan Selepas Malaysia Merdeka)“. Pendidikan merupakan nadi pembangunan sesebuah negara, bertindak sebagai pemangkin kemajuan dan kejayaan. Sistem pendidikan yang mantap dan terancang adalah kunci dalam melahirkan modal insan yang berkualiti, berpengetahuan, berkemahiran, dan berakhlak mulia. Modal insan sebeginilah yang akan menerajui dan memacu pembangunan negara ke arah kemajuan yang lestari dan seimbang. Di Malaysia, Dasar Pendidikan Kebangsaan telah melalui pelbagai fasa dan transformasi seiring dengan perkembangan dan cabaran zaman.
Artikel ini bertujuan untuk menyelusuri sejarah Dasar Pendidikan Kebangsaan di Malaysia secara mendalam, bermula daripada zaman penjajahan sehingga pasca kemerdekaan. Perbincangan ini akan mengupas sejarah pendidikan negara dengan lebih terperinci, merangkumi laporan-laporan penting, akta, ordinan, serta faktor-faktor yang mempengaruhi perkembangan sistem pendidikan negara. Semoga perkongsian ini dapat memberi pengetahuan dan pemahaman yang lebih komprehensif kepada para pembaca tentang evolusi sistem pendidikan di Malaysia.
Sejarah Dasar Pendidikan Kebangsaan Malaysia
A. Sejarah Dasar Pendidikan Kebangsaan Sebelum Merdeka
Sebelum kemerdekaan, sistem pendidikan di Tanah Melayu berada di bawah pengaruh penjajah British. Sistem pendidikan pada masa itu tidak menitikberatkan perpaduan kaum dan lebih berorientasikan kepentingan penjajah. Wujudnya pelbagai jenis sekolah vernakular yang terpisah mengikut kaum, seperti sekolah Melayu, sekolah Cina, sekolah Tamil, dan sekolah Inggeris, telah mewujudkan jurang pemisah antara masyarakat berbilang kaum di Tanah Melayu. Keadaan ini menyukarkan usaha untuk memupuk perpaduan dan semangat kebangsaan dalam kalangan penduduk.
Namun, kesedaran tentang kepentingan sistem pendidikan kebangsaan yang dapat menyatupadukan rakyat mula berkembang dalam kalangan pemimpin tempatan dan nasionalis. Mereka menyedari bahawa sistem pendidikan yang bercorak penjajah tidak sesuai untuk negara yang merdeka dan berdaulat. Sistem pendidikan kebangsaan yang baharu perlu diwujudkan bagi memupuk perpaduan kaum, membangunkan modal insan, dan memenuhi keperluan negara yang sedang berkembang.
Beberapa usaha telah dijalankan bagi mewujudkan sistem pendidikan yang lebih seragam dan berorientasikan keperluan tempatan. Antara usaha penting yang dijalankan termasuklah:
- Penyata Barnes 1950: Jawatankuasa Barnes, yang diketuai oleh L.J. Barnes, telah ditubuhkan pada tahun 1950 bagi mengkaji sistem pendidikan di Tanah Melayu. Jawatankuasa ini mencadangkan penubuhan sekolah kebangsaan yang terbuka kepada semua kaum dengan menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar. Walau bagaimanapun, cadangan ini mendapat tentangan hebat daripada masyarakat Cina kerana bimbang akan menjejaskan bahasa dan budaya mereka.
- Laporan Fenn-Wu 1951: Pada tahun 1951, Jawatankuasa Fenn-Wu, yang diketuai oleh Dr. W.P. Fenn dan Dr. Wu Teh-Yao, telah ditubuhkan bagi mengkaji kedudukan sekolah Cina. Laporan ini mencadangkan pengekalan sekolah Cina dengan kurikulum yang berorientasikan tempatan dan penggunaan tiga bahasa pengantar, iaitu bahasa Melayu, bahasa Inggeris, dan bahasa Cina. Laporan ini pula ditolak oleh orang Melayu kerana dianggap tidak memberi keutamaan kepada bahasa Melayu sebagai bahasa kebangsaan.
- Ordinan Pelajaran 1952: Pada tahun 1952, Ordinan Pelajaran telah digubal sebagai satu kompromi antara kedua-dua laporan terdahulu. Ordinan ini mencadangkan penubuhan dua jenis sekolah, iaitu sekolah kebangsaan yang menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar dan sekolah jenis kebangsaan yang menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa pengantar. Walau bagaimanapun, Ordinan Pelajaran 1952 ini tidak dapat dilaksanakan sepenuhnya kerana tentangan daripada pelbagai pihak, termasuklah masyarakat Cina dan India, serta kekangan kewangan dan ancaman komunis.
B. Sejarah Dasar Pendidikan Kebangsaan Selepas Merdeka
Kemerdekaan Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957 menandakan permulaan era baharu dalam sejarah pendidikan negara. Usaha ke arah mewujudkan sistem pendidikan kebangsaan yang benar-benar menyatupadukan rakyat dan memenuhi aspirasi negara yang merdeka dipergiatkan lagi. Beberapa laporan dan akta penting telah digubal bagi merealisasikan matlamat ini.
- Laporan Razak 1957: Jawatankuasa Razak, yang dipengerusikan oleh Dato’ Abdul Razak Hussein, telah ditubuhkan pada tahun 1956 bagi mengkaji semula Ordinan Pelajaran 1952. Laporan Razak mencadangkan penubuhan dua jenis sekolah rendah, iaitu Sekolah Rendah Kebangsaan (SRK) yang menggunakan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar dan Sekolah Rendah Jenis Kebangsaan (SRJK) yang menggunakan bahasa Inggeris, bahasa Cina, atau bahasa Tamil sebagai bahasa pengantar. Laporan ini juga mewajibkan bahasa Melayu dan bahasa Inggeris diajar di semua sekolah. Laporan Razak telah diterima dan dikuatkuasakan sebagai Ordinan Pelajaran 1957.
- Laporan Rahman Talib 1960: Jawatankuasa Rahman Talib, yang diketuai oleh Abdul Rahman Talib, telah ditubuhkan pada tahun 1960 bagi mengkaji semula pelaksanaan Laporan Razak. Laporan ini menegaskan peranan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar utama di semua peringkat pendidikan, dari sekolah rendah hinggalah ke peringkat pengajian tinggi. Laporan ini juga mencadangkan pelaksanaan kurikulum yang sama bagi semua sekolah, tanpa mengira aliran. Syor-syor Laporan Rahman Talib telah dijadikan asas kepada Akta Pelajaran 1961.
- Akta Pelajaran 1961: Akta Pelajaran 1961 merupakan kesinambungan daripada Laporan Razak dan Laporan Rahman Talib. Akta ini memberi penekanan kepada beberapa aspek penting, antaranya:
- Bahasa Kebangsaan: Bahasa Melayu dijadikan bahasa pengantar utama di semua peringkat pendidikan, dari sekolah rendah hinggalah ke peringkat pengajian tinggi. Ini bertujuan untuk menyatupadukan rakyat berbilang kaum melalui penggunaan satu bahasa kebangsaan.
- Kurikulum Kebangsaan: Akta ini mewajibkan penggunaan kurikulum yang sama bagi semua sekolah, tanpa mengira aliran. Kurikulum ini berorientasikan kepada keperluan negara dan bertujuan untuk melahirkan warganegara yang berpengetahuan, berkemahiran, dan berakhlak mulia.
- Peperiksaan Bersama: Akta ini juga menetapkan sistem peperiksaan yang sama bagi semua pelajar. Ini bertujuan untuk memastikan keadilan dan kesaksamaan dalam penilaian pencapaian pelajar, tanpa mengira latar belakang mereka.
- Pendidikan Wajib: Akta ini mewajibkan pendidikan rendah selama enam tahun bagi semua kanak-kanak. Ini bertujuan untuk memastikan semua warganegara mendapat akses kepada pendidikan asas dan mempunyai peluang yang sama untuk berjaya dalam hidup.
- Laporan Kabinet 1979: Pada tahun 1979, Laporan Kabinet telah dihasilkan bagi mengkaji semula Dasar Pendidikan Kebangsaan dan menyesuaikannya dengan keperluan pembangunan negara. Laporan ini memberi penekanan kepada beberapa aspek penting, antaranya:
- Kurikulum Bersepadu: Laporan ini mencadangkan pendekatan kurikulum bersepadu yang mengintegrasikan pelbagai disiplin ilmu dan kemahiran. Ini bertujuan untuk melahirkan individu yang holistik dan berupaya mengaplikasikan pengetahuan dalam pelbagai konteks.
- Pendidikan Asas 3M: Laporan ini menekankan kepentingan penguasaan kemahiran asas 3M, iaitu membaca, menulis, dan mengira. Kemahiran ini merupakan asas kepada pembelajaran sepanjang hayat dan penting bagi kejayaan individu dalam apa jua bidang.
- Pelajaran Menengah Akademik dan Vokasional: Laporan ini mencadangkan penyediaan dua aliran di peringkat menengah, iaitu aliran akademik dan aliran vokasional. Ini bertujuan untuk memenuhi keperluan dan minat pelajar yang berbeza serta menyediakan tenaga kerja yang berkemahiran bagi memenuhi keperluan pasaran.
- Peningkatan Mutu Pendidikan: Laporan ini menekankan kepentingan peningkatan mutu pendidikan secara keseluruhan, merangkumi aspek kurikulum, pedagogi, penilaian, dan pengurusan pendidikan. Ini bertujuan untuk memastikan sistem pendidikan negara sentiasa relevan dan berkualiti tinggi.
Penutup:
Itulah “Sejarah Dasar Pendidikan Kebangsaan (Sebelum dan Selepas Malaysia Merdeka)“. Semoga perkongsian ini memberi gambaran yang jelas dan komprehensif tentang perjalanan sistem pendidikan negara kita. Dasar Pendidikan Kebangsaan merupakan instrumen penting dalam usaha membangunkan modal insan yang berkualiti, berpengetahuan, berkemahiran, dan berakhlak mulia, yang akan menerajui dan memacu pembangunan negara ke arah yang lebih cemerlang. Kita seharusnya berbangga dengan warisan ini dan terus menyokong usaha-usaha ke arah memartabatkan sistem pendidikan negara.
